bömmer


E-mail this post



Remember me (?)



All personal information that you provide here will be governed by the Privacy Policy of Blogger.com. More...



já...

það fæddust engir kettlingar.

á föstudag fyrir rúmri viku hringi Ragnhildur undrasystir og sagði mér að kisa hefði verið með hríðir um nóttina. hún hefði fætt eitthvað sem var lítið og ekki hægt að bera kennsl á. seinna um daginn endurtók hún leikinn tvisvar.
svo var farið með hana á dýraspítala og það var niðurstaða læknis að kettlingarnir hefðu látist fyrir einhverjum vikum síðan og þetta væru leifarnar sem kisa væri að losa sig við.

þar sem kisur hafa ekki tíðahring þá getur hún ekki losað sig við fóstrin fyrr en í lok áætlaðrar meðgöngu. fæðingin var á réttum tíma og þetta voru þrjú fóstur eins og mig hafði dreymt. kannski hefði ég átt að sjá þetta fyrir því í draumnum voru kettlingarnir ekki eðlilegir.

já, svolítið sorglegt alltsaman. en kisumús er heilbrigð þannig að það er fyrir mestu.

þennan dag var ég að pakka öllu úr herberginu og flytja það á ganginn. þennan dag kom ren og hjálpaði mér, en hann ákvað upp úr þurru að hringja heim til malasíu. fannst hann þurfa að hringja heim. hann komst þá að því að hundnum hans hefði verið stolið. pabbi rens var að ganga með hundinn úti, hundurinn var laus. maður kom á mótorhjóli og tók hundinn og ók í burtu. ótrúlegt. ÓTRÚLEGT!!! ég fatta ekki svona. hundurinn er enn ekki kominn tilbaka, og ekki líklegt að það gerist. það eru allir niðurbrotnir, því hann var þvílíkur gullmoli sem öll fjölskyldan sá sem hluta af lífi sínu.

við ren vorum því í gæludýrasorgarferli á föstudag. já já, bara gæludýr segja sumir. en það er líka fólk sem hefur ekki tengst gæludýrum sjálft.

morguninn eftir fór ég til Manchester og var þar í viku með bekknum mínum. mjög góð ferð, lærði slatta og sá skemmtilegar byggingar. en það var líka gott að koma tilbaka. þó ég eigi ekki herbergi. ég held ég hafi aldrei í lífi mínu hlakkað eins mikið til að það kæmi mánudagur og ég gæti farið í skólann. þar sem ég hef mitt borð, mína tölvu og minn bolla. allt mitt hafurtask er á ganginum í húsinu og ég sef á lítilli dýnu í herbergi sem er á daginn notað sem skrifstofa. ekki rosalega kósí, en ég vona að ég haldi minni litlu geðheilsu þar til ég fæ mitt herbergi. allir eru mjög hjálplegir samt, og sérstaklega Lína mín, sem hýsti mig eina nótt og leyfir mér að hanga á sófanum hennar :)

þetta verður samt allt í góðu lagi.

nú er bara harkan sex. back to work.

ciao!

|

Hlekkir